KARDEŞİMİN HİKAYESİ - ZÜLFÜ LİVANELİ

Kitabın Adı: Kardeşimin Hikayesi

Yazar: Zülfü Livaneli

Sayfa Sayısı: 324

Yayınevi: Doğan KitapTürü: Roman

Kitap Hakkında: On yaşındayken geçirdikleri bir trafik kazasında ailesini kaybeden Ahmet, okullarını bitirip başarılı bir meslek hayatından sonra Bulgaristan sınırına yakın Karadeniz kıyısındaki küçük bir balıkçı köyünde yalnız ve sakin bir şekilde hayatını sürdürürken komşusunun evinde meydana gelen bir cinayet olayların başlangıcı olur. Kurban, İstanbullu varlıklı birinin eşi olmasından dolayı, olayı hakkında haber yapmak üzere gelen gazetecilerden biri olan Pelin Soysal ile Ahmet arasında değişik bir ilişki başlar. Cinayet ile ilgili soruşturma devam ederken Ahmet kadın gazetecinin ilgisini çekeceğini düşündüğü kardeşinin öyküsünü anlatmak ister. Ahmet, yıllar önce geçirdiği kazanın yarattığı travma neticesinde garip davranışlara sahiptir. Olaydan sonra yıllar boyu dokunmaya ve dokunulmaya karşı aşırı tepki vermektedir. Bu özelliğinden dolayı Pelin, Ahmet'ten çekinmez ve pansiyonda yer bulamayınca onun evinde kalmakta herhangi bir mahsur görmez, merakla Ahmet'in kardeşinin hikayesini dinlemeye başlar. Bu arada Ahmet, kadın gazeteciye cinayetle ilgili haber olacak bazı önemli bilgiler vermektedir. Bir süre sonra, yıllar önce yitirdiği duygularının canlanmakta olduğunu fark eden Ahmet, onca yaş farkına rağmen Pelin'e bağlandığını düşünür. Diğer taraftan artık evine dönmek isteyen Pelin, öykünün sonucunu merak ettiği için bir türlü köyden ayrılamamaktadır. Ahmet ise genç kadından ayrılmamak için öykünün sonunu getirmemek konusunda ısrarcı davranışını sürdürür. Ahmet, bunu daha fazla uzatamayacağını anlayınca mecburen öyküyü sona erdirmek zorunda kalır ve Pelin nihayet İstanbul'a döner. Ertesi gün köydeki cinayet beklenmedik bir şekilde açığa kavuşturulurken kardeşin öyküsü de okuru ters köşeye yatıran bir boyut kazanır.

"...Ama bir de aşkın en yüksek noktası var. Nedir bilir misin?"

"Nedir?" diye sordum ama sormasam da anlatacağı belliydi.

"Kıskanmayı bile unutmak, onu mutlu eden her şeyi ve herkesi sevmek. O noktada sahiplenmek biter, saf aşk kalır." 

Bana Ümit Besen'in "Nikâh Masası" şarkısını hatırlattı bu.

"Aşk, uçurum kıyısında gözü kapalı yürümektir."

Kitabın kahramanı ruhsal açıdan sorunlu biri olduğundan anlattıkları arasında kurgusal çelişki aranması doğru olmaz bu durum yazarın lehinedir. 

Sonuç olarak ben bu kitabı çok sevdim ve okunmasını tavsiye ediyorum.