AĞAÇ EV SOHBETLERİ # 168

Sevgili DeepTone tarafından organize edilen Ağaç Ev Sohbetleri etkinliğimiz tüm heyecanıyla devam ediyor. Önceki haftaların sohbet konularını ve konu başlıklarını öneren arkadaşlarımızın isim listesini burada bulabilirsiniz. Bu haftanın konusu, Sade ve Derin / DeepTone'dan geliyor: 

"Sirkler kaldırılsın mı?"

Eğer karar bana kaldıysa ne âlâ. Tez kaldırılsın derim. Şimdiye kadar herhangi bir sirke gitmişliğim yok. Merak da etmedim doğrusu. Hayvanları güya terbiye etmek için kancalarla, kamçılarla, değneklerle nasıl eziyet edildiğini, canlarının nasıl yakıldığını az çok tahmin edebiliyorum. İlk bakışta TV den izlemesi güzel geliyor insana, maymunların bisiklete binmesi, ayıların hünerlerini göstermesi etkileyici. Fakat düşününce insan utanıyor. Bu yüzden düşünmek önemli. Sevdiğimiz her şey iyi değil, her zaman düşünmek iyidir. 

İnsana türünün sözüm ona en gelişmiş canlısı deniyor. Eskiden zencileri kafese koyup sergileyen de insan. Hayvanları terbiye edeceğine önce insanın kendisini terbiye etmesi lâzım. Hayvanat bahçeleri sirkler vahşet içermese de bence kaldırılması gerekir. Hayvanların rahat bırakılıp kendi ortamlarında yaşamasına izin verilmeli. Günümüzde internet her türlü canlının tanınması ve özelliklerinin öğrenilmesi için yeterli. O zaman onlara yapılan bu eziyet niye?

Sirk ve hayvanat bahçelerine niye müsaade ediliyor? Bunları işleten mi suçlu yoksa ziyaret edip para dökenler mi? Çevreye duyarlı olması gereken devlet, başörtüsüne yasa çıkaracağına hayvan haklarına aykırı bir sürü şeyin yapıldığı sirkleri ve hayvanat bahçelerini kapattırmalı bence. En azından hayvanat bahçeleri için geniş alanlar tahsis edilip, hayvanların doğal yaşamına uygun bir hale getirilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Buraya kadar güzel. Madem dürüst olmaya çalışıyoruz, konunun biraz daha üstüne gidelim. Sirke giden, o fillerin, aslanların, maymunların ve atların hünerlerini izleyen insanların hepsi cani ruhlu mu? Hiç sirke gitmedim demiştim fakat Tayland'a yaptığımız turistik seyahat esnasında bizleri timsah ve fillerin gösterisine götürmüşlerdi. İri timsahlar pistin içinde bakıcıları ile birlikte gösteriye hazırlanırken seyirciler, kendimizi emniyete alan cam paravanların arkasındaki tribünde, heyecanla, olacakları bekliyorduk. Eğitmen, elindeki değneği kullanarak timsahları sıraya dizdi ve ağızlarını açtırdı önce. Kocaman ağızlarına renkli bir balonu koyar koymaz ürkütücü bir şak sesi duyuldu. Saniye geçmeden balon patlamış, hayvanın kuvvetli çeneleri birbirine kilitlenmişti. İkinci safhada timsahlardan en irisi eğitmenin talimatıyla yine açmıştı ağzını. Bu kez adam eğilip kafasını o keskin dişlerin arasına soktu. Timsah, ağzını kapatıp balona yaptığını yapsa, kafasız bir eğitmen görecektik. Anlatılanlara göre bu tür faciaların yaşanması hiç de sürpriz değilmiş. Nefeslerimizi tuttuk. Neyse ki korkulan olmadı bu kez. Yine aynı yerde iki yırtıcı hayvanın kapışmasını izlettiler. Başka bir yerde fillerin gösterisi vardı. Büyük tuvaller üzerine hortumlarına doladıkları büyük fırçalarla, renkli boyalar kullanarak yaptıkları soyut resimler daha sonra satışa sunuluyordu. Fakat en çok hoşumuza giden yavru fillerdi. Üzerlerine elbise başlarına şapka giydirmişler, popolarını sallaya sallaya büyüklerin arasında top oynuyorlardı. Şimdi bütün bunları izlemiş olan ben gerçekten cani miyim? Eh, yani kabul etmem gerekir ki, istemeden de olsa bu vahşete bir miktar katkım olmuş. Düşüncesizlik etmişim.  

Sanırım olaya her açıdan bakmak lâzım. O hayvanların türlü marifetlerini izlerken eğlendik belki, fakat o sırada onların nasıl bir eğitimden geçirildiği, hangi ortamlarda yaşadıkları aklımızın ucundan geçmedi. Sorun burada. Sirklerde ve buna benzer gösteri mekânlarında hayvanlara türlü eziyetler edildiğini aklımızdan çıkarmamamız gerekir. Televizyon ve diğer medya araçları sirk gösterileri yerine hayvanlara uygulanan işkenceyi anlatmalılar. O sevimli yunuslar, filler ve diğerleri eğitilirken ne eziyetler çekiyor herkes tarafından bilinmeli. 

Bugün vahşi hayvanların sahneye çıkmasını tamamen ve kısmen yasaklayan yaklaşık 40 ülke var. Bana göre bu tür yaklaşımlar gelişmişliğin bir göstergesi.