AĞAÇ EV SOHBETLERİ # 132

Sevgili DeepTone tarafından organize edilen Ağaç Ev Sohbetleri etkinliğimiz tüm canlılığıyla devam ediyor. Önceki haftaların sohbet konularını ve konu başlıklarını öneren arkadaşlarımızın isim listesini burada bulabilirsiniz. Bu haftanın konusu sevgili Kuyruksuz Kedi / Manxcat' den geliyor:

"Sevdiğiniz bir ya da birkaç atasözünü ve neden o sözü sevdiğinizi paylaşır mısınız? Aklınıza gelirse bir de ilgili bir anı patlatırsanız tadından yenmez."  

Atasözlerimiz, özdeyişlerimiz o kadar çok ki! Yeri gelir, taşı gediğine oturtmak için ortaya söyler karşımızdakinin anlamasını bekleriz. Bazen de durup dururken aklımıza farklı sözler gelir. Bakın şimdi benim aklıma "Acı badılcanı kırağı çalmaz." sözü geldi iyi mi? Bizim burala:da patlıcana badılcan de:ler bazen, domatese de tomat.  Ne kadar doğru bir söz ama. Bizim ülkemizde acı badılcan çok. Açlıktan nefesi kokan biri çıkar, "ehonomi çoh iyi, şükretmesini bilmiyolla, i:sanlarımız hayın, hayın" der. Gerçekten de kırağı çalmıyor bu zevatı sanırım. E kırağı çalan datlı badılcanlar, biz net'çez?

Şimdi Deep, yine işe siyaset karıştırıyorsun diyecek. Ama canım kardeşim durup dururken ben mi karıştırıyorum siyaseti işe, siyaset karışıyor her işimize... Neyse, geçelim. "Sakınan göze çöp batar." atasözünde siyaset yok. Oradan gideyim bari, suya sabuna dokunmadan. Evet diğerleri gibi çok doğru bir söz bu da. Oğlumuz henüz iki buçuk yaşındaydı Irak topraklarına girdiğimizde. Annesi plastik biberon kullanmaz, cam biberonları saatlerce kaynatırdı, aman mikrop kapmasın diye. O yaşa kadar çocuk mikropla tanışmadı, adeta cam bir fanus içinde büyüdü. Ne zaman ki bize verilen lojmanın önüne çıkıp ilk kez toprakla tanıştı, işte o zaman olan oldu. Ağzında yaralar çıktı, bir şey yiyemez hale geldi. Revirin doktoruna gittik, bir sürü antibiyotik iğneler vs. verdi, hiçbir şey fayda etmiyor, tam aksine durum gittikçe ciddileşiyordu. Erbil'de Eftal Hastanesine gittik, yine hiçbir fayda görmedik. Artık su dahi içemez hale gelmişti çocuk. Çaresizlik içinde acilen Bağdat üzerinden döndük İzmir'e. İyi bir çocuk doktoru vardı tanıdığımız. Tıp kitaplarını açarak bize renkli resimler gösterdi. Dedi ki, eğer hiçbir ilaç vermeseydiniz birkaç gün içinde bir şeyi kalmazdı. Aldığı ağır antibiyotiklerden dolayı çocuğun bütün dişleri gitti. Yani demek istediğim, hiçbir şeyde o kadar titizlenmeye gerek yok. Ama gelin bunu bir de eşime anlatın. Evde plastik hiçbir eşya yok. Teflon tavalar kanserojenmiş. Kaç tava, tencere atıldı ufak bir çizik yüzünden, sayısını bilmiyorum.

Hem yerli hem yabancı, bir kısmını hiç duymadığımız binlerce güzel söz var. Hepsinden ilham almamız gerek bence. Bazıları düşündürür, bazıları yol gösterir. İşte bir Arap Atasözü: "Bir şey yapmak isteyen yolunu bulur, bir şey yapmak istemeyen nedenini bulur." Ne kadar doğru değil mi? Eğer kafaya koyduysan bir işi yaparsın yoksa çook bahane bulursun.

Mustafa Kemal Atatürk'ün en beğendiğim sözlerinden biri; "Eğer bir gün benim sözlerim bilimle ters düşerse bilimi seçin." Bir insanı ölümsüzleştiren sözlerden biri bu. 

Bir Alman Yahudi'si sözü: "Gerçek zenginler, sahip olduklarının tadını çıkaranlardır." Kesinlikle doğru söylemiş. Milyon doların var, çekidir, faturasıdır, kâr ettim, zarar ettim derken ömrünü harcıyorsun. Zenginliğin ölçü birimi para olmamalı.

Kapanışı beğendiğim bir Portekiz atasözü ile yapayım. "Evlenmeden önce gözlerinizi dört açın. Evlendikten sonra yarı yarıya kapayın." Gençken tam aksi yapılıyor ne yazık ki.