Küçük pazardan alışveriş, tavuğun yemi, evden getirilecekler derken elemanları almam on beş dakika gecikiyor. Önceden telefon edip gecikeceğimi söylüyorum onlara.
Kestaneler ağızlarını açmaya başladı. Yaylada hummalı bir hareket gözleniyor. Her yer kestane. Komşular hasada başlamış bile. Erdal bir arkadaşını getiriyor yanında. Götürü bir bedel üzerinde anlaşıyoruz. Yarın yukarı yayladan başlayacaklar toplamaya.
Tanıtım filmini facebook sayfamızda paylaşınca büyük sükse yapıyor. Uzun zamandır görüşmediği arkadaşlar telefon ediyorlar eşime, filmi çok beğendiklerini söylüyorlar. Bazı misafirlerimiz tanıtım filmini gördükten sonra merak edip geliyor.
Zaman çarkı hızlı dönmeye başlıyor yine. Ne çabuk geçti bu hafta anlamıyorum. Bu hafta Taş Ev'de ağırladığımız konuklarla bir ilgisi var mı bunun? Kafama uygun insanlara hizmet etmek, onlarla sohbet etmek keyif verici. Ters giden hiçbir şey yaşamıyoruz canımızı sıkacak. Zaman boyutu üzerinde uzun uzun düşünüyorum. Güç=İş/Zaman. Yani belli bir işi ne kadar kısa zamanda yaparsan o kadar fazla güçlüsün demektir. Kainat bir denklem üzerine kurulu olduğuna göre bu formülü değişik bir tarzda yorumlamaya çalışıyorum. Uyku dışında zamanımın çoğu iş yapmakla geçiyor. Yani yaşam devamlı çalışmak bir şeyler üretmek demek. Zamanı da yaşam süresi olarak değerlendirirsem, "Yaşam/Ömür" neyin karşılığı olabilir? Bunun karşılığı mutluluktan başka bir şey değil. Güç mutluluktur. Daha mutlu olmanın yolu ya daha çok çalışmak ya da ölmek. Eğer ömür sabit kabul edilirse mutlu olmak için çok çalışmak, çok üretmek gerek. Zaman çarkı hızlı dönmeye başladı diyordum. Bazen olur böyle şeyler bana. Birden hızlanır zaman. Bir hafta öncesi dün gibi gelir. Böyle zamanlarda kendimi mutlu hissederken aynı zamanda bir hüzün çöker ardından. Geçip giden zaman ömrümden almıştır gıdasını. Ömür dediğin nedir ki? Bir iz bırakmıyorsan bu dünyada yüz yıl yaşasan ne yazar? Beethoven benim yaşıma gelememişti. Yaşadığı sürenin yarısında işitme duyusunu yitirmiş. "Sadece sanat ve bilim insanı tanrısallığa yüceltebilir." diyen ünlü besteci kısacık ömründe çektiği sıkıntılara, aşk acılarına rağmen mutluluğun doruğuna ulaştığını düşünüyorum.
Saçmaladığımın farkındayım. Ama olsun ara sıra saçmalamak da iyi. Yine "La Valse d'Amelie" yine Yann Tiersen kurtaracak beni bu melankolik halimden. İyi geceler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder