AĞAÇ EV SOHBETLERİ # 32

Sevgili Deep Tone, Ağaç Ev Sohbetleri'nin 32. hafta konusunu kendisi belirlemiş. Arkadaşımızın konu seçiminde, halen içinde bulunduğumuz karantina günlerinin etkili olduğunu düşünüyorum. Bu etkinliğin gedikli müdavimlerinden birisi olarak elbette sohbete katılacağım. Sizlerin de aramızda münazara edeceğimiz farklı fikirleriniz varsa çekinmeden önümüzdeki haftaların konusunu belirleyebilirsiniz. Ve işte haftanın konusu:

Obsesif misiniz? Obsesif kompulsif bozukluğu olan arkadaşlarınız var mı?

Hayır, obsesif değilim. Bakın bunu ben söylemiyorum, bilim söylüyor. Bundan emin olmak için Bilted Psikolojik Danışma Merkezi'nin şu testini yaptım.  Puanım 2, evet sadece iki. Sonuç olarak diyor ki, "Obsesif Kompulsif bulgularınız yoktur." Ufak tefek şeyleri saymazsak tabii. Onlar da patolojik bir duruma getirmez beni sanırım. Örneğin duvardaki tablo biraz yamuk dursa dikkatimi çeker, gider düzeltirim. Az da olsa simetri hoşlandığım bir şeydir. Arabamın kapısını kumanda anahtarıyla kilitlerim. Bunu yaparken ne yaptığımı düşünmem, alışkanlık düşüncemin önüne geçer çoğu kez. Sonra durup düşünürüm, "Ya, ben arabayı kilitledim mi acaba?" diye. Kilitlediğim anı hatırlamam mümkün değil. Dert olur o zaman bana. Dönüp kontrol ederim. Yüzde doksan dokuz kilitlemişimdir, alışkanlıkla. Yüzde bir, açık bulurum. O zaman sırtımı sıvazlarım, iyi ki dönüp kontrol etmişim diye. Bir kere olsun kilitlemediğimi görmek, bu tedirginliğimi pekiştirir. Daha sonra bir süreliğine işin kolayını bulurum. "Evet, aklım başımda ve ben şu an arabamı kilitliyorum." Artık yaptığımı bilirim, endişeye mahal yok. Evet, hepsi bu. 

Eşime aynı testi yaptım. Neyse ki onun puanı 15 çıktı. Bu skora göre sonuç: "Hafif düzeyde Obsesif Kompulsif bulgularınız vardır." Ağır olsaydı burada yazamazdım. Evet, onun takıldığı konuların tamamı temizlikle ilgili. Karantinadan sonra iyice arttı bu hassasiyet. Manavdan domates mi alınacak, acaba kimler elini sürdü, o ellerini nerelerine sürdüler. Aklımın ucundan geçmeyecek senaryolar üretir eşim. Beş yıldızlı otelin kar beyaz çarşaflarına güvenmez. İlla ki çarşafını, yastık kılıfını yanında taşır. Sabun, çamaşır suyu (biz İzmirliler klorak deriz ona) ve deterjanların en iyisi en organiği, en temiz yıkayanı, en çok mikrop öldüreni en büyük dostlarıdır. Teflon tencere, tavada mikron seviyesindeki çizik onun atılmasını gerektirir. Kanserojen ne varsa asla giremez bizim eve. Neyse konuyu fazla uzatmayayım da, akşam ifademi almasın en obsesifinden.