YENİ BİR HAYAT *** BÖLÜM 16 ***
İşte böyle evlât, böyle yaşanmalı hayat. Yeni gelenlerle kamp nüfusu artarken sosyal yaşantı da hareketlenecek. Aileler seni kendilerinden biriymiş gibi bağırlarına basacaklar. Arkadaş çevren genişleyecek. Akşamları, aile lojmanlarının bulunduğu yerdeki spor salonunda voleybol ve masa tenisi maçları yapacaksınız. Hafta sonları kendine güvenen üç dört arkadaşınla birlikte Hindibaba köyünü geçip ta Çüngüş'e kadar otuz kilometreden fazla koşacak, orada sizi karşılayacak şoförle birlikte kampa geri döneceksiniz. Aklıma gelmişken bir de sana İtalyan kampındaki marketten söz edeyim. Ne ararsan bulacaksın orada, taze sebze ve meyveler, et ve süt ürünleri, dondurulmuş deniz mahsulleri, fırından yeni çıkmış türlü ekmek çeşitleri, aklına ne gelirse. Araba kullanmayı bilen arkadaşlarından birine takılıp en az haftada bir ziyaret edip ihtiyaçlarını karşılayacaksın oradan. DSİ'nin kamp sahasında bir marketi de var ancak o mahalle bakkalından farksız.
Yılbaşı yaklaşırken yabancılar evlerini süsleyecekler. Çam ağaçları, yanıp sönen renkli ışıklar, camlardaki karı andıran sprey boyaların kullanıldığı "Merry Christmas" yazıları, insanların güzel bir yıl geçirebilme umutlarını yansıtacak. Tam o günlerde yeni yıl için personele iş sözleşmelerini imzalatmak ve çalışanların yeni yılını kutlamak amacıyla Ankara'dan patronlar gelecek, çalışanlara bizzat kendisi yeni sözleşmeleri imzalatacak. Sıra sana gelince içini bir heyecan kaplayacak. Gözü kapalı imzayı basacaksın. Odana dönüp sözleşme sayfalarında net maaşın yazılı olduğu bölümü arayacaksın hemen. Gözlerin parlayacak. Maaşın yüzde yüzün biraz üzerinde zamlanmış! Düşün ki evlât, yeni mezun bir mühendissin ve alacağın aylık milletvekili maaşından % 23 daha fazla!
Şirkette samimi görüştüğün Gaziantepli bir arkadaşın olacak, Tayfun. Evli, dört beş yaşlarında Gamze isminde şirin mi şirin bir kızları var. Karısı Perran da çok iyi biri. Senin onları sevdiğin kadar her ikisi de seni seviyor. Gel gelelim bu iki iyi insan aralarında bir türlü anlaşamıyorlar. Perran sık sık evi terk edip çocuğu ile birlikte memleketinde alıyor soluğu. Tayfun'un geniş bir plâk kolleksiyonu var. Işte onun yalnız kaldığı öyle zamanlarda seni evine davet edecek, harika müzikler dinleyecek, hoşça vakit geçireceksiniz. Bir süre sonra Perran eve dönecek, bir kez daha mutluluk tablosu çizecekler birlikte, ta ki yeni bir ayrılığa kadar.
Karakaya'da ilk yılbaşını geçirmek üzere Tayfun'ların evine davet edileceksin. Davetliler arasında üç beş evli arkadaşının yanı sıra bir de Shneider ve güzel eşi Maha var. Maha, aslen Iraklı, şirketin sekreteri aynı zamanda. Pürüzsüz bir İngilizcesi var ama onu esas unutulmaz kılan kokusu. Her sabah merdivenleri çıktığında katın tamamına yayılan muhteşem parfüm kokusu! Kocası Shneider ile Irak'taki bir başka baraj şantiyesinde tanışmışlar ve birbirlerine aşık olmuşlar. Devamlı şakalaşıyor, birbirlerine espri yapıp gülüşüyorlar. Perran güzel yemek yapar, o gece masayı donatacak yine. Çiftler bol bol fotoğraf çektirecekler birbirleriyle. Senin davetliler arasında tek bekâr olarak köşede buruk bir gülümsemeyle onları izlemen Perran'ın dikkatinden kaçmayacak. Hemen Gamze'nin bebeklerinden birini eline tutuşturup "Bu da senin eşin olsun" deyip fotoğrafını çekecek. Hep birlikte neşe içinde kahkahalara boğulacaksınız.
Şirkette aynı odayı paylaştığın İzmirli arkadaşın Ahmet'le aranız iyi. Zaten üniversite yurtlarından başlayan, birlikte çalıştığınız Ankara'daki proje firmasında süregelen uzun bir geçmişiniz var. Okumayı çok seviyor, anlattıklarını can kulağıyla dinliyor edebiyat ve diğer sanat dallarından iç ve dış siyasete, din ve tasavvuftan ülkenin sosyal meselelerine kadar her konuda tartışıyor, daha ziyade düşüncelerinde onu haklı buluyorsun. Sen halâ açıp bir kitap okumamışsın o zamana dek. Bilgiye olan açlığını bu arkadaş sohbetleri doyuruyorsun. Senin gibi genç arkadaşların birer birer evlenip lojmana geçiyorlar. Çok geçmeden Ahmet de Manisalı diğer bir sınıf arkadaşımızla bacanak olma kararı alacak ve yeni evlenenler kervanına katılacak.
O kadar çiftin arasında bekârlık zor be evlât. Annene telefon edip sana uygun biri bulması için bakalak olmasını isteyeceksin. Cevap gecikmeyecek. "Bak, komşumuz Bedriye teyzenin bir akrabasının kızları varmış, tıp fakültesini yeni bitirmiş, akça pakça, siyah saçlı, güzel, iyi bir ailenin kızı. Hani sen de görmek istersen fotoğrafını gönderelim." Senin için hiçbirinin önemi yok. Tek takıntın isminin ne olduğu. Kendine güvenin tam o sıralar, kimi istersen eş olarak hayır deme şansı yok havalarındasın. Biraz müşkülpesent tavırla soracaksın annene, "Adı neymiş?" Bu huyunu bilen annen tepkini tahmin ederek zoraki de olsa söyleyecek kızın adını. "Zülfiye!" Bırak kalsın anne diyeceksin. "Oğlum ama kız çok güzel, uzun boylu... Hem ne olacak değiştiriverir adını, atla deve değil ki!" "Yok anne, olmaz. Bunu nasıl teklif ederim. Sen bakmaya devam et" Zavallı kadın çaresiz kapatacak telefonu.
Çok geçmeden Ahmet evlenip lojmana geçecek. Bir hafta sonra onu alıp alışveriş yapmak üzere İtalyanların marketine gideceksiniz. Henüz ehliyetin yok ama ufak ufak araba kullanmayı öğrenmiş, Diyarbakır'a gidemesen de şirketin arabalarından birini alıp İtalyanların kampına gidip gelmeye başlamışsın. Poşetler dolusu erzak alıp arabaya yerleştirirken taşeron şirketlerin birinde şantiye şefi olarak görev yapan sınıf arkadaşlarınızdan biriyle, İsmail'le karşılaşacaksınız. Onun da altında arabası var ve alışverişini yeni bitirmiş. Biraz sohbet ettikten sonra peşpeşe kampa dönüş başlayacak. İsmail'in de ehliyeti yok ama araba sürmeyi iyice öğrenmiş. O önde, Ahmet'le sen arkada tozu dumana katarak stabilize yolda ilerleyeceksiniz. Sık virajlı yol boyunca savrulurken Ahmet elindeki yumurta kolisinin kırılmasını önlemek için büyük çaba sarfedecek. İsmail gaza bastıkça sen altta kalmayacaksın. Tozdan önünüzü göremeyecek hale gelmenize aldırmadan bol adrenalin salgılayıp tampon tampona yarışa gireceksiniz. Arabanın içi toza boğulunca Ahmet hayatının hatasını yapacak. "Ulan geçeceksen geç şunu, dünyanın tozunu yedirdin bize!" diye çemkirecek. Ondan aldığın gaz doğrudan pedalı köklemenle sonuçlanacak. Evet, onu geçeceksin ama hemen önünde tozdan göremediğin keskin bir viraj var. Sol tarafın dağin yamacı, sağ tarafta metrelerce derinlikte uçurum. Biraz ileride size doğru gelen kamyon durmuş, sizi izleyecek. Kontrolden çıkan araba kendi ekseni etrafında dönerken kâh uçurum tarafına kâh dağın yamacına savrulacak, korku içinde sonunuzu hayal edeceksin. Direksiyonu çaresizlik içinde bir sağa bir sola çevirirken araç büyük bir süratle yanlamasına dağ tarafına yapışacak, diğer yanı iyice havalandıktan sonra lâp diye tekerleklerinin üzerine oturacak.
(Devam edecek)
