Aslında bugün Tire'ye dönmekti düşüncemiz. Kaza raporunu Torbalı Emniyet Müdürlüğü'nden pazartesi günü alacağımızdan dolayı hafta sonunu İzmir'de, oğlumuzla birlikte kızımızın yanında geçirelim dedik. Değişken bir hava vardı bugün. Bazen güneş tepemizde parladı, bazen yağmur yağacakmış gibi karardı. Güneş ışınlarını üzerimize gönderirken bir de baktık yağmur çiseliyor.
Bir sürü mezeler hazırlamış kızım bize. Bu mezelere evde yapacağımız balık güzel giderdi aslında ama ani bir kararla dışarı çıkmaya karar verdik. Burnumuzun dibi olmasına rağmen hiç gitmediğimiz bir yere gittik. Buca-Kaynaklar...
Kocaman bir gölet, ortasında fıskiyeler, hallerinden son derece memnun görünüp suda neşeyle yüzen ördekler, yemyeşil bir çevre, serpme kahvaltı veren salaş mekanlar, lokantalar...
Karnımız da acıkmıştı hani. Bilmediğimiz bir yerde yemek şans işi. Ya yeni bir yer öğrenmiş olacaktık ya da kötü bir deneyimin sahibi. BucaMar adında bir restorana girdik. Buca Belediyesine ait bir işletmeymiş. Menülerine bakılırsa yok yok. Deniz ürünlerinden et ve tavuk çeşitlerine kadar geniş bir seçenek sunuyorlar. Balık, et ve tavuk olmak üzere hepimiz farklı yemek siparişi verdik. Genel olarak beklentilerimizin üzerindeydi yediklerimiz ama yemekten çok daha fazla ilgimizi çeken başka bir şey vardı burada...
Yediklerimizi bırakıp restoranın bahçesinde oynaşan en az on tane köpek yavrusuyla oynaştık. Hepsi o kadar güzel, o kadar oyunbazdı ki!
Eve döndüğümüzde kızım yine gösterdi hünerini. Ev yapımı waffle'dan dondurma külahı yaparak içine dondurma doldurdu. Biz de afiyetle götürdük. Her şey iyi güzel de benim kızımın yanına bu kadar sık gelmemem lazım. Azat ettiğim kilolar tekrar dönmeye başladı. Of, offf.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder