SIRA DIŞI İLGİ ŞAŞIRTTI BİZİ

19/04/2016 Salı, İzmir

Sahil Evleri Gün Batımı

Güzel, güneşli ve yoğun geçen bir gün. Bir ara salı pazarını yaptıktan sonra yola çıkarız diye geçirsek de aklımızdan, geç kalırız düşüncesiyle çabuk vaz geçtik bundan. Kahvaltı ettikten hemen sonra düştük yolumuza. Diş hekimiyle randevum saat 17.30 da. Hatırı sayılır zamanımız var.

Yolumuz üzerindeki Karabağlar' da  endüstriyel mutfak donanımı satıcılarına bakmakla başladık işe. Son seyahatimizden önce görüştüğümüz firmaya uğradık ilk olarak. Arabayı işyerlerinin önüne park ettikten sonra laptop ve sadece giysimin yeterli cebi olmadığı durumlarda zorunlu olarak kullandığım portföy çantamı aldım yanıma. 7-8 sene kadar önce bir sürü kameraya aldırmadan Optimum 'un parkına koyduğumuz arabanın camını patlatıp arka koltuktaki valizimi çalmışlardı. Bu olayı yaşadığımdan  beri araba içinde çanta bırakmamaya özen gösteriyorum.

Elimde bilgisayar ve portföy çantası olduğu halde eşimle birlikte işyerinden içeri adımımızı atar atmaz bir ilgi, bir ilgi deme gitsin. Bir eşime baktım bir de elimdeki çantalara. Bu ilgiyi bize gösterdiklerini var sayarsak, on beş gün önceki gelişimizde bizi niye bundan yoksun bırakmışlardı peki? Bütün show-room katlarını kendi başımıza dolaşırken hiç kimse "Buyurun, nasıl yardımcı olabiliriz?" diye sormamıştı. İlgisizliğe kızıp tam ayrılıyorduk ki Öznur adında genç bir hanım yoldan geri çevirmişti bizi.

Yok bizi tanımış olamazlar. Öznur da yok görünürde. Ama gösterilen ilgi olağan dışı. İnanın kendimi iktidar partisinin il başkanı gibi hissettim bir ara. Henüz kapıdan içeri adım atmadan bir görevli "Efendim, anahtarınızı verirseniz arabanızı park edelim." dedi. Anahtarı uzatırken başka biri kapıyı açıp içeri buyur etti. Danışmadaki iki kişi ayrı ayrı "Hoş geldiniz." deyip dostça gülümsediler. Nasıl bir psikolojidir bu anlayamadım. Acaba elimdeki çantaların banknot dolu olduğunu mu sandılar? Bu yüzden mi "Efendim siz zahmet buyurmayın, biz taşırız." deyip çantaları elimden almayı teklif etmediler? Bu kadarla bitse inanın size bunları anlatmaktan hicap duyardım. "Öznur Hanım'la görüşmek istiyordum." dedim danışmada oturan personele. 

"Buyurun efendim, üst katta kendileri" Biri orta yaşlı diğeri daha genç olan düzgün giyimli iki kişi geniş spiral merdivenlerden yukarı çıkarken  bize yol gösteriyordu. Show-room olarak kullanılan ara katı geçtikten sonra sol taraftaki masada oturan genç kadın bizi birden hatırlayamadı ama diğerlerinin gösterdiği ilgiden etkilenip hemen ayağa kalktı. Öznur Hanım'dı bu. Artık onun masasının önündeki koltuklara oturup fiyat tekliflerini görüşürüz derken, katın caddeye bakan bölümünde bir hareketlenme oldu. Bize yol gösterenler "Efendim, sizi şöyle yönetim kurulu başkanımızın yanına alalım." deyince hepten şaşırdım. Orta yaşlı, iri yarı ve göbekli bir adam yerinden kalkıp elimizi sıktı. Önündeki koltukta oturan ve misafirleri olduğunu tahmin ettiğim iki yaşlıca bey elimizi sıkıp hoş geldiniz derken kalkıp bize yerlerini verdi. Arkasından ikramlar başladı! "Efendim ne içersiniz? Çay, kahve, isterseniz soğuk bir şeyler söyleyelim..." Öznur Hanım da peşimizden gelmiş, bize gösterilen ilgiye şaşırmış halde yanımızda dikiliyordu. "Geçen sefer geldiğimizde Öznur hanım bizimle çok ilgilenmişti." dedim patronunun yanında onu onore etmek maksadıyla.

Daha sonra Öznur Hanım, genç bir delikanlı ve sonradan çağırdıkları Nurten Hanım ilgilendi bizimle. Biz onlarla detayları konuşurken patron ve yanındakiler odalarını bize bırakıp sessizce ayrıldılar yanımızdan. Bir saate yakın kaldık orada. Ama bugün gördüğümüz sıra dışı ilgi, hayatımda karşılaştığım esrarengiz olaylar arasında ilk ona girdi. Nedir bunun sebebi hala düşünmekteyim...

Gıda çarşısında elektrik malzemeleri satan 1203 ve onun taksimleriyle anılan sokaklara daldık arkasından. Üç dükkandan beğendiğimiz avize, aplik, priz, vs. elektrik malzemeleri için teklif aldık. Arabada bırakmamış, çantalarımı yine yanıma almıştım. İşyeri sahipleri bizimle ilgilendiler. Ancak bu sefer ilgileri öyle sıra dışı, abartılı değildi. Demek ki ilginin kaynağı çantalar değilmiş! Sonuncu dükkanda saat 17.00 ye gelmişti. Yarım saat içinde trafiği yararak doktorun muayenesine ulaşmak tamamen şansa kalmıştı. Bugün şansıma güveniyorum Sahil yolundan süratle vardım doktorun yanına. Randevu saatine on dakika daha zaman vardı.

Alt çeneme çaktığı implant üzerinde porseleni oturtup son rötuşlarını yaptı doktorum. Yarına beş dakikalık işi kalmış sadece. Akşam kızımda misafiriz. Zor bir nöbetten çıkmış o da, yorgun ve uykusuz. Sahil Evleri tarafına gidip balığımızı yiyoruz. Kendimi tutamayıp bir de buz gibi malt bira içiyorum denize karşı. Eşim dondurma yiyelim diyor. Hiç kırmak istemem ben eşimi, dondurma da yiyoruz. Kendimi tutamayınca benim (EK)in kulaklarını çınlattım! İnanın bende kabahat yok. Orhan Veli'nin güzel şiiri "Sere serpe" ye nazire olsun diye bir şiir de ben patlatsam nasıl olur şimdi? 

Uzanmış deniz önümde,

Havada yosun kokusu,

Masamda buz gibi biram,

Balıkların gelmesini bekliyorum.

Yanımda canan, karşımda canım,

Olmaz ki,

İçmeden durulmaz ki!

10. gün (EK)'im:

BAŞLANGIÇ 75,2 KG		HEDEF 70,0 KG
GÜN SAYISI	BUGÜNKÜ      KİLOM	DEĞİŞİM (+/-) KG	HEDEFİME KAÇ KG VAR
10	73,5	- 1,7	3,5