Ayna Hikayesi'nin yazarı sevgili Aytül Hanımın sayfasında rastladığım film tanıtımında, Aras Bulut İynemli'yi görür görmez ilgimi çekti. Daha önce "Öyle Geçer Zaman Ki" TV dizisindeki performansıyla aklımda yer eden sanatçı "7. Koğuştaki Mucize" adlı filmin baş rolünde bu kez. Ertesi günün pazar olması sebebiyle eşim ve kızımla birlikte kendimizi Balçova'daki Agora Sinemalarında bulduk.
Mental rahatsızlığı olan Memo adındaki genç bir adamı canlandırıyor İynemli bu filmde. Kızı Ova rolündeki Nisa Sofiya Aksongor, babaanne rolündeki Celile Tolon, İlker Aksum hayli başarılılar. Küçük kız Ova'nın annesi, o henüz bebekken ölmüştür. Ege Denizinin kıyısında küçük bir evde annesi ve kızı Ova ile birlikte yaşayan Memo, kah her birine ayrı insan isimleri verdiği koyun sürüsünü güderek, kah annesinin yaptığı elma şekerlerini satarak günlerini geçirmektedir. 12 Eylül 1980 darbesinden sonraki baskı ve zulümlerin yaşandığı bir devrin izlerini taşıyan filmde Memo, haksız yere dönemin sıkıyönetim komutanı bir yarbayın kızını öldürmekle suçlanır. Bunun üzerine yakalanıp türlü işkencelere maruz kalır. Memo'nun birbirlerine saf bir sevgi ile bağlandığı kızı ile olan duygusal ilişkileri filme damgasını vurmakta. Darbe döneminin asker baskısı her fırsatta gözler önüne serilirken Memo, idam cezasıyla yargılandığı süre içinde ceza evinin 7. Koğuşunda geçirir zamanını. Koğuş sakinlerinin önce öldürmeye niyetlendikleri Memo'nun zaman içinde masum olduğu anlaşılır ve tavırlar değişir. Dedemin İnsanları'ndan sonra beni en çok etkileyen film oldu 7. Koğuştaki Mucize. Film arasına kadar kendimi tuttum ancak ara vermeden önceki son sahnede Ova'nın cezaevi koğuşunun duvar dibine koşarak babasına sesini duyurmak istemesi, bir şarkının aralarında şifre haline dökülmüş sözlerini kullanarak haberleşmeye başlamalarından sonra koyverdim kendimi. İkinci yarısı da aynı atmosfer içinde devam etti filmin. Neyse ki sonu beklediğim gibi olmadı da moralleri düzeltti bir nebze. Kanaatimce seyredilesi bir film. Duygu yüklü, karakter oyuncuları başarılı, kurgu ve olaylar akıcı...
Bir türlü gidemedik bizde. Biraz da çok ağlar mıyım? diye düşünüyorum. Ama hep olumlu yorumlar var. Gideceğim ilk fırsatta.
YanıtlaSilAğlamaktan korkmak niye? İnsan olduğumuzu hatırlatır ağlamak. Film güzel gerçekten.
SilAnnemler gitmişti ve çok sevdiklerini söylemişlerdi filmi. Yorumlar olumlu bu film için.
YanıtlaSilGüney Kore orijinli aynı adı taşıyan bir filmden uyarlanmış. Alt yapısı bu denli farklı kültürlere sahip olmasına rağmen filmde yabancılık hissedilmiyor. Bu da ayrı bir başarısı filmin kanaatimce.
Silİzlemeye cesaret edemedim, beni tanıyanlar izleme dedi :)
YanıtlaSilBence izle Lady:) Üstüme sulu göz tanımıyorum:) Filmde insanlık adına çıkarılacak dersler var. Güzel bir film, oyuncular da hakkını vermiş hani.
Silannem dün gitti filmden uzun arkadaşlarına telde anlatması sürdü :D
YanıtlaSilGüzel film, alkışı hak ediyorlar:)
SilBen de izlemek istiyorum bu filmi.
YanıtlaSilMutlaka izleyin derim, yanınıza mendil almayı da unutmayın;)
SilDaha filme gitmediim yakın zamanda gitsem iyi olur. Geçenlerde film hakkımı jokerden yana kullanmıştım çünkü. Ben böyle çok ağladığım filmlerden sonra dışarı açık havaya çıkınca biraz da serinse hava kendimi başka bir dünyaya çıkmışım da üzerimden çok ağır bir yük kalkmış gibi, tüy hafifliğindeymişim gibi hissediyorum. Çok iyi geliyor ağlamak. Gideyim de bir ağlayayayım :) Bu arada Agora avm nin çok yakınlarında oturuyorum ve avm de karşılaşsak sizi tanıyamayacak olmak üzücü :)
YanıtlaSilO zaman bu film tam size göre:) Biz Göztepe'deyiz, yakın olmasına rağmen Agora sinemasına ilk kez gittim. Çok sık gidemiyoruz sinemaya, kötü bir film seyredince moralimiz bozuluyor verdiğimiz zamana üzülüyoruz. Canınızı sıkmayın karşılaşırız belki bir yerde. Bir gün biri gelip yanınıza Sevdiğim Günlük derse şaşırmayın o zaman :)))
SilŞaşırmayacağıma söz verememm :))
Sil:)
SilThanks for the review!
YanıtlaSilNe güzel yorumlamışsın, izlemek istedim :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim:) İzlenmeye değer bir film:)
Silheey bunu izlemedim de bu filmin orijinalini izledim, miracle in cell no 7, geçen haftaki film seçkimde vardı. ne ağladım amaaa :) uyarlaması da demek ki iyimiş :)
YanıtlaSilTahminim ana hatları aynı olsa da orijinalinden çok farklı. 12 Eylül darbesi sonrasında yapılan eziyetlerden bir kesit sergileniyor sanki. Bir de bizim koğuşlarımız daha duygusal mı ne:)) Bu filmi de kaçırmazsın sen ama iki mendilin olsun yanında:))))
Sil