KATEGORİLER

1 Haziran 2016 Çarşamba

VEDA HÜZNÜ

31/05/2016 Salı, İzmir

Oğlumu yolcu ettik bugün. Birlikte olduğumuz üç hafta su gibi aktı gitti. Sabah erkenden çıktık yola. Babaannesini görmek istedi ayrılmadan önce. Daha sonra havaalanına bıraktık eşimle. Sekiz ay önce avuçlarımın arasında incitmeden tuttuğum narin bir kuşu gökyüzüne doğru salıvermiştim. Bundan böyle misafirimiz olacaktı evimizde. İlk misafirliğiydi bu gelişi. Gelişinde ne kadar mutlu ettiyse gidişinde o kadar hüzne boğdu bizi. Şu satırları yazdığım saatlerde hala gökyüzünde. Kalbim yerinden fırlayacak sanki onu düşününce. Düşünmemeye çalışıyorum. Bahtı güzel olsun gururumun...

Havaalanı dönüşünde dayak yemiş boksörler gibiyiz eşimle birlikte. Yok, bu özleme dayanamayacağız. Türkiye'de ona iş mi yok? Bir taraftan da bu ülkenin yaşanılır olmaktan çıktığı geliyor aklımıza. Her tarafta bombalar patlıyor. Dışarısı daha emniyetli. Şu PKK/AKP terörü bitene kadar dışarıda mı kalsa? Kaç yıl sürecek bu durum? Yok, yok o kadar bekleyemeyiz, dönsün yamacımızda olsun...

Gıda Çarşısında işimiz var yine. Yaylanın eksiği bitmez. Bir araba dolusu sıhhi tesisat malzemesi satın alıyoruz yine. Dönüş yolumuzun üzerinde, Karabağlar' da avize imalatçılarına uğruyoruz. Salona uyacak bir avize seçeceğiz. Aslında aklımızdan geçen dört zincirle ortada toplanan eski bir at arabası tekerinin üzerinde sekiz on ampulden oluşan bir model var. Aradığımızı bulamasak da bir kaç modeli beğeniyoruz. Arabamızın hem bagajı hem de arka koltuğu klozet, lavabo, musluk gibi malzemelerle dolu. Koca avizeye yer yok. Uğradığımız yerlerin birer kartvizitlerin alıyoruz. Geçen sene Kısıkköy taraflarında bahçe mobilyası ve prefabrik ev satan bir yerde eski at arabası tekerlekleri gördüğümüz geliyor aklıma.

Bugün trafik çıldırmış olmalı. Bir bakıyoruz caddenin ortası boydan boya kazılmış, sokak aralarında bir sürü araç ilerlemek için yoğun çaba harcıyor. Dönüş yolu da öyle. Yoğunluk alışılmışın ötesinde. Sanki Ramazan gelmiş iftara yetişiyor bu millet. On beş dakika sonra Kısıkköy'e varıyoruz. Aradığımız araba tekerini oldukça uygun fiyata buluyoruz. Ancak arabada yer olmadığı için alamıyoruz. Bir sonraki gelişimizde kaçırmayacağız bu tekeri. Üzerini urganla sarıp süsleyebiliriz belki de.         

2 yorum:

  1. Evlattan ayrı düşmek, hasretlerin en büyüğü. Yeniden sağ salim kavuşmanız dileğiyle...

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ederim. İyi olduklarını bilelim hasretlerine dayanırız ne yapalım.

    YanıtlaSil