Geç kalktım bugün. Ara sıra iyi oluyor vücudu böyle dinlendirmek. Öğlene yakın oturduk kahvaltıya. Uzun zamandır yumurtasız kahvaltıya kahvaltı demezdim. Ekmek neredeyse çıkmıştı hayatımızdan. Bu sefer "İstersen nohut mayalı ekmek ile yapalım kahvaltıyı." diyen eşimin önerisine uydum. Bugün yumurta yemesek, karaciğerimiz dinlense nasıl olur...
Bir dilim kızarmış nohut mayalı ekmeğin üzerine tereyağı sürdüm. Hayatın akışında ara sıra yapılan basit değişiklikler bazen iyi oluyor. Kızım bugün evde kalmayı tercih etti. Tez hazırlığı yapacakmış. Bizim yaylaya çıkışımız ise öğleden sonrayı buldu.
Bahçe kapısının önünde yabancı bir araba park etmiş. Arkasına iyice yanaştım. Arka koltuktan bir adam çıktı dışarı ve eliyle işaret ederek sürücü koltuğuna geçti. Onun çıkabilmesi için on metre kadar geri gittim. Arabanın arka koltuğunda yüzünü gizleyen biri vardı. İstemeden de olsa mutlu bir anı bölmüş olduk.
Demir kapıyı açıp içeri girdik. Her zaman olduğu gibi Taş Ev'in verandasına yerleştik. Cevizler kırıldı. Çaylar içildi. "Trileçe" ler yendi. Akşama doğru reçellik meyve toplamayı düşündük. Armutların biraz daha zamanı vardı ama geç kalınca kuşlara kaptırıyorduk. Geç vakit yukarı yaylaya çıktım. Orman içi patika yolu tırmanırken güneş batmak üzereydi. Bir sepet armut topladım. En güzel reçellerden biri armuttan yapılandı. Elimi çabuk tutmazsam karanlığa kalacaktım. Yukarı yayladan güneşin batışını izlemek harika bir şey. Aşağı indiğimde hava kararmaya başlamıştı. Gece yarısını bulmadan vardık evimize bu kez.
O yayla, güzel yayla; ama bu güzel aile ile daha bir güzel... Tüm ailenin emeklerine sağlık.
YanıtlaSilÇok teşekkürler:)
YanıtlaSil