AĞAÇ EV SOHBETLERİ # 15

Ağaç Ev Sohbetlerinin 15. Haftasında sevgili Sade ve Derin (Deeptone)'un konuğuyuz. Bizleri düşünmeye sevk eden harika bir konu seçmiş. Bu konuda kendi fikirlerini de kendi sayfasında açıkça ortaya koymuş. Kişinin hayata bakış açısına göre farklılık gösterebilecek bu konuya ilişkin hazırladığı sorular şöyle:

"Yolda olmayı mı seversiniz, varmayı mı? Süreç mi seversiniz sonuç mu?" 

Soruyu somut anlamda ele alacak olursak derinliğini kaybedeceğini düşünüyorum. Ama yine ona da cevap vereyim. Evet yolu ve yolculuğu çok severim, uzun yolculuklar hiç sıkmaz beni. İster sürücü olarak ister yolcu olarak zevktir bu süreç, hiç sıkmaz beni. Uçak, otobüs ve tren yolculuklarında hareket saatini beklemek, yolculuk zamanı kitap okumak için birer fırsattır bana göre. Gideceğim yere ne zaman varacağımı pek takmam kafaya. Eğer başıma bir kaza bela gelmezse er ya da geç gideceğim yere varacağım nasıl olsa. Kaza ve belayı da aklımın ucundan geçirmem zaten, rahatımdır. 

Gelelim esas konuya; Bu konu felsefeyi de içine alan hayata bakış açısıdır. Süreci sevmek denince "Carpe Diem" sözündeki mesajı hatırladım. Yani, bırak geçmişi düşünmeyi, geleceğin kaygılarını, sadece anın tadını çıkar. Yarına sağ çıkacağımız ne malum, yaptıkların yanına kar kalsın. Bütün yaptıklarımızın bir nedeni ve sonucu var. Sonucu baştan tahmin etmek bazen kolay değil. Hedeflerimiz beklediğimiz olumlu sonuçlar. Olumsuz olanlar ise bizi hayal kırıklığına sevk eder. Bütün bu olaylar yaşamın gerçekleridir. Hedefi olmayanın yaşama sevinci olamaz. Hedefe ulaşmak için yaşanılan sürecin tadını çıkarmak önemli ancak bunu yaparken hedefi göz ardı etmek eksikliktir bana göre. Kanaatimce bizi kolay mutlu edecek minimal hedefler koymamız gerekir kendimize. Sonuç olumsuz olsa bile sarsmamalı, fazla zarar vermemeli. Örneğin bir ressam düşünün ki elindeki tabloya her fırça vuruşunda büyük zevk alıyor. Günlerce titiz bir çalışma sürecine giriyor. Sonuçta muhteşem bir eser çıkarıyor ortaya, eserine dönüp baktığında yaşadığı mutluluk ölçülemez. O süreçten hem zevk almış, hem de sonucu onu gururlandırmış, emeğinin semeresini görmüştür. 

Sonuç bizi esir almamalı. Sürecin tadına varmadan elde edilecek sonuç hayal kırıklığı yaratır çoğu zaman. Mutlu olabilmek için hedeflerin gerçekleşmesi, yani sürecin olumlu sonuçlanması gerekli. Süreç önemli elbette. Hedefimiz kısa süre içinde zengin olmak diyelim mesela. Çıktığımız yolda kirli işlere bulaşmak, vicdanı rahatsız edecek konulara girmek, hayatı zindan edecek şekilde kendimizi yormak bu süreçte bizi mutsuz edecek şeylerdir. Fakat sevdiğimiz ve bizi mutlu edecek bir işte herhangi bir emek veriyorsak, bunun karşılığında beklentilerimiz olacaktır ki bu son derece doğal. Yani ne yaparsak yapalım, hedefe ulaşmak, istediğimiz sonucu elde etmek için.

Netice itibarıyla süreci severim, sabırla ve zevk alarak sonuca giderim. Sonuç derken maddiyat anlaşılmamalı her zaman. Mutlu olmak, ya da mutsuz olmak da bir sonuç. Mutluluğu kim sevmez. Doğrusu, sürecin her türlüsünü, sonucun olumlu olanını severim. Diğer taraftan bana göre süreç ve sonuç birbirine tercih edilemeyeceğini düşündüğüm iki kavram.