KÜÇÜK PAZAR

02/09/2016 Cuma, Tire

Gece güzel bir uyku çektikten sonra sabahın ilk ışıklarında uyandım. Cevizleri silkecek Soner beni arayarak toplayıcı kadınların aşağıda beklediklerini söyledi. "Hemen çıkıyorum." dedim.

Sabah ekmeğini aldıktan sonra kenarda ellerinde yemek paketleriyle beni beklemekte olan kadınları aldım. Gelirken Senem'i görmemiştim. Telefon ettim. Dün onu aldığım yere geldiğimde ortalarda gözükmüyordu. Beş dakikadan daha az bir zaman sonra koşarak arabaya doğru geldiğini gördüm. O gelince toplayıcı kadınlardan yaşı daha büyük olanı arka koltuktan inip ön  tarafa geçti.

Senem'i yol tutmasın diye her zamankinden daha yavaş bir hızda Kaplan yolunu tırmanmaya başladık. Taş eve geldiğimizde Hüseyin ve Soner bizi bekliyordu. Hemen hazırlanıp yukarı yaylaya çıktılar. Hüseyin de onlara eşlik etti. Ben de onlarla birlikte çıkmak isterdim ama şehirde yapmam gereken işler vardı.

Eşim kızımla birlikte kahvaltı ediyordu. Ben de biraz atıştırdım. Yola çıkmadan evvel eşim küçük pazardan (cuma pazarı) alınacakları söyledi. Bir çuval kırmızı biber ve bir çuval topan patlıcan alacağım közlemek için.

İkinci kez arabama atlayıp şehre iniyorum. Yolda itfaiyeyi arıyor, raporun hazır olup olmadığını soruyorum. Sorumlu arkadaş özür üzerine özür diliyor. İmzalatmak üzere İzmir'e götürdüğü raporu dönerken orada unutmuş gidenler... Öğlen saat bire kadar mutlaka hazır olacağından bahsediyor.

Belediyeye uğruyorum. Çevre temizlik vergi borcu yoktur yazısını yan taraftan alıp ruhsat işlerine veriyorum. Jandarma raporu dışında her türlü belgeyi tamamladım diye sevinirken memur yeni taleplerde bulunuyor. Şimdi istenenler içkili yer açmamdan dolayı imiş. Adli sicil kaydı, vukuatlı nüfus sureti, sağlık raporu, ikametgah kağıdı. Bunları toplarken itfaiye raporu da çıkmış olur diyor memur. "Bugün bu işlerin hepsinin yetişmesi mümkün değil."diye düşünürken adli sicil kaydının e-devletten alınabileceğini söylüyor memur. Buna çok seviniyorum. Muhasebeciye uğrayıp fatura, z raporu vs. dokümanları bırakırken adli sicil kaydımı orada çıkarttırıyorum.

Nüfus Müdürlüğünden nüfus sureti ve ikametgahı alıyorum. Sağlık ocağına gider gitmez hemen sağlık raporunu veriyorlar. Halk Eğitime uğruyor hijyen sertifikasını sormak istiyorum ama aradığım kişiyi odasında bulamıyorum. Saat on ikiye beş kala itfaiye binasının önünde park ediyorum. Bu bana büyük sürpriz oluyor. Raporunuz hazır derken özür üzerine özür dilemeye devam ediyor yetkili.

Öğlen tatilinde közlemek için pazardan kırmızı kapya biber ve patlıcan alıyorum. Diğer alınacaklar tamamlanana kadar saat biri buluyor. Belediyenin öğleden sonra mesaisi başlarken dikiliyorum tekrar karşılarına. Hızıma onlar da şaşırıyor. Jandarma raporunun ellerine geçtiğini sabahtan söylemişlerdi zaten. Böylelikle eksik bir şey kalmıyor. Sadece başkanın imzası eksik. Başkan şehir dışına çıkmış. Bu yüzden işim pazartesiye kalıyor.

Eşim telefon ediyor. Taş Ev'de işler sıkışmış, Hüseyin'in aşağı gelmesini istiyor. Hüseyin yukarıyı bırakamıyor. "Benim işim bitti geliyorum." diyorum. Yaylaya vardığımda şaşırıyorum. Veranda bir sürü çocukla dolmuş. Çocukların en büyük merakı kadromuzun vazgeçilmez elemanı Zeytin.

Öğleden sonra ceviz ekibi aşağı iniyor. Acıktıklarını söyledikten sonra onlara yukarıda yedikleri yemeğin üzerine tekrar sofra kuruluyor. Hüseyin hariç yeni gelenler doğru dürüst bir şey yemeden kalkıyorlar sofradan. Aşağı yaylanın alt kesiminden itibaren ceviz toplamaya devam ediyorlar.

Akşama doğru ceviz ekibini ekibi şehre bırakıyorum. Bu benim şehre üçüncü inişim. Senem ızgarayı yakıp patlıcan ve biberleri közlemeye başlıyor. Giden gelen eksik olmuyor akşama kadar. Kızım Senem'i şehre bırakıyor ve benim dördüncü sefer şehre inmeme gerek kalmıyor. Tam günün sonuna geldik derken bir araba daha içeri giriyor. Taş Ev'in taş ustalarından biri gelen. Ailesini, oğlunu, gelinini ve torununu almış hayırlı olsuna gelmişler. Epey oturup sohbet ediyoruz. Onlar gidince kapıyı kilitliyorum.