10 KASIM

Tam 10 Kasım'ı gösteriyor takvim. Atatürk'ün bu dünyaya veda ettiği tarihten bu yana tam 78 sene geçmiş. Demek ki annem de 78 yaşına gelmiş. Doğduğunda cumhuriyet 15 yaşındaymış henüz. Hep annemin gençlik yıllarına özenirim. Cumhuriyetin ilk yılları...

Siyah beyaz resimler. Saçları beyaz kurdeleli kız öğrenciler. Modern giyimli hanımefendiler, beyefendiler. Atatürk böyle bir hayalin peşindeydi. Büyük devrimler yaptı. Kimsenin hayaline dahi sığmayan. Alfabeyi değiştirdi, laiklik sistemini getirdi, kadına seçme seçilme hakkı verdi, yobazların egemenliği sona erdi. Kurtuluş savaşında ülke nüfusunun önemli bir kısmını kaybetmesine ya da sakat kalmasına rağmen küllerinden yeni bir ulus yaratan büyük önderdi o.

Her şeyden önemlisi bağımsız, başka ülkelerin saygı duyduğu bir ülkeydik. Köy Enstitüleri onun çizdiği yolu kendilerine şiar edinmiş memleket sevdalılarının en büyük eseriydi. Oradan yetişen insanlar medeni, kültürlü, milli, çalışkan, ahlaklı, üretken oldular. Dini sömürü ortadan kalktı. İsteyen istediği gibi ibadetini yapar oldu. Ancak dini siyasete ya da ticarete alet edenlerin hep önü kesildi.

Atatürk'ü din düşmanı gösterdiler. Onu savunmak için "Aslında o dindar biriydi." dedi bazıları. Ama o kimseye dindar görünüp bundan faydalanmayı düşünmedi. Dindar biri de değildi zaten. Çünkü o başarısızlıklarını ne yaratana ne da kadere bağladı. İşte bu yüzden böyle olması beni ona daha da çok yakınlaştırdı zaten. 

Savaşlara kıtlığa rağmen o yıllar daha güzeldi. Fetö gibi din tacirleri ve onların peşine takılan siyasetçiler yoktu mesela. Fetö gibi din tacirleri olmadığı için onun kandırdığı başbakanlar ve cumhurbaşkanları da yoktu elbette. Bu yüzden devlet sırları, güvenlik planları yabancıların eline geçmezdi.

Asker güçlüydü o zamanlar. Halk politikacıdan çok askere güvenirdi. Dosta güven düşmana korku verirdi ordumuz. Yabancı güçlerin işbirlikçileriyle doldurulmamıştı silahlı kuvvetler. Sınırlarımız güvenliydi. Hiç bir toprakta gözümüz olmadığı gibi bir karış toprağımıza göz dikenin gözünü oyardık. Askerimizin başına çuval geçiremezdi hiç kimse. Ülkeyi bölmek isteyenlere hadleri bildirilirdi.

Şimdi öyle mi ya. Kadınlarımızın başına takke, takkenin üzerine çarşaf geçirip Arap ülkelerinde bile rastlamadığımız garip bir moda rüzgarı estirdiler. Giydikleri kot pantolondan kalçaları taşmış, göğüs dekoltesi o biçim, ne gam, saçının bir teli gözükmüyor ya. Böylesine geri fikirlere kurban ettiler kadınlarımızı, inanç hürriyeti ayağına. Sistemin açıklarıyla parasına para katan bir züppe benim ortanca hanım diye gazetecilere caka sattı. Atatürk'ün Türkiye'si bunları da mı görecekti?

Kim ne düşünürse düşünsün. Bu fikirler benim. Atatürk'ü anıyorum. Atatürk'ü arıyorum.