Bayram telaşı her tarafı sardı. Çarşıya ve arife pazarına girmeye korkuyor insan. Erkenden çıkıp biraz alışveriş yapıyorum. İşler yolunda gidiyor, yoğunluğa rağmen kolay park yeri buluyorum. Dün telefon ettiğim kasap siparişleri hazırlamış, hiç zaman kaybetmiyorum. Hava sıcak ve bunaltıcı. Bir an önce yaylaya çıkmak için sabırsızlanıyorum.
Kızım eşlik ediyor bugün bana. Venüs'ü çok özlemiş. Oğlum İzmir'e varmış, gelince eşimle birlikte çıkacaklar yukarı. Bahçeye girer girmez Venüs annesinin görünce çıldırıyor, üzerine sıçramaya çalışıyor. Daha sonra eşim ve oğlum gelince kadro tamamlanıyor.
Şefimiz tabak süslemelerinden sonra vitrine el atmış. Bahçeden topladığı çiçeklerle pek alımlı hale geliyor vitrin soğutucumuz. Misafirlerimizi ekseriya verandada ağırlıyoruz. Onlardan biri Sun Express pilotu imiş. Ailesinden ayrı olarak havalı bir motosikletle geliyor. Yarın uçuşu olduğu için erken ayrılıyor.
Yarın bayram olduğuna göre bolca "Eski bayramlar" muhabbeti yapılacak. Bayram bazıları için yoğun çalışmak, bazıları için ise tatil. Bizim için ise hem çalışmak hem tatil. Çocuklarımızla birlikte olmanın mutluluğunu yaşıyoruz. Bana göre Ramazan Bayramı dini bir bayram olması münasebetiyle vecibelerini tam olarak yerine getirenler in hakkı. Biz de onların sayesinde arada kaynıyoruz.
Akşama doğru bir fırsatını bulup yukarı yaylaya çıkıyor, kalan vişneleri topluyorum. Dallar ince, çekince önüme kadar eğiliyor ancak sapları kolay kolay bırakmıyor. Yere düşen meyveler sarmaşıkların arasında kayboluyor. Zahmetli bir iş vişne toplamak, kiraza toplamaya hiç benzemiyor.
Taş Ev'in önündeki kayısı ağacını gösteriyor Selma Hanım, üzerinde tek meyve kalmamış. Sabah geldiklerinde her yer kayısı parçalarıyla doluymuş. Sincaplar bir günde bütün meyvelerin hakkından gelmiş. Çekirdeklerini aşırıp gözüm gibi baktığım meyveleri parçalamışlar. Yapacak bir şey yok. Mis kokulu kırmızı erik olgunlaşmaya başlamış. Onların başına da bir şey gelmemesini diliyorum.
Eve yorgun dönüyoruz, keyifli bir günün ardından...
Şefimiz tabak süslemelerinden sonra vitrine el atmış. Bahçeden topladığı çiçeklerle pek alımlı hale geliyor vitrin soğutucumuz. Misafirlerimizi ekseriya verandada ağırlıyoruz. Onlardan biri Sun Express pilotu imiş. Ailesinden ayrı olarak havalı bir motosikletle geliyor. Yarın uçuşu olduğu için erken ayrılıyor.
Yarın bayram olduğuna göre bolca "Eski bayramlar" muhabbeti yapılacak. Bayram bazıları için yoğun çalışmak, bazıları için ise tatil. Bizim için ise hem çalışmak hem tatil. Çocuklarımızla birlikte olmanın mutluluğunu yaşıyoruz. Bana göre Ramazan Bayramı dini bir bayram olması münasebetiyle vecibelerini tam olarak yerine getirenler in hakkı. Biz de onların sayesinde arada kaynıyoruz.
Akşama doğru bir fırsatını bulup yukarı yaylaya çıkıyor, kalan vişneleri topluyorum. Dallar ince, çekince önüme kadar eğiliyor ancak sapları kolay kolay bırakmıyor. Yere düşen meyveler sarmaşıkların arasında kayboluyor. Zahmetli bir iş vişne toplamak, kiraza toplamaya hiç benzemiyor.
Taş Ev'in önündeki kayısı ağacını gösteriyor Selma Hanım, üzerinde tek meyve kalmamış. Sabah geldiklerinde her yer kayısı parçalarıyla doluymuş. Sincaplar bir günde bütün meyvelerin hakkından gelmiş. Çekirdeklerini aşırıp gözüm gibi baktığım meyveleri parçalamışlar. Yapacak bir şey yok. Mis kokulu kırmızı erik olgunlaşmaya başlamış. Onların başına da bir şey gelmemesini diliyorum.
Eve yorgun dönüyoruz, keyifli bir günün ardından...
Sincaplar güzel hayvanlar. Şöyle bir şey görmüştüm o aklıma geldi:
YanıtlaSilhttps://www.facebook.com/BirYasimaDahaGirdim/photos/a.1156775571059141.1073741827.1151169971619701/1522052237864804/?type=3
Evet, çok tatlılar:) Bizim burada o kadar sık ki ağaçlar, daldan dala her yeri dolaşabildiklerinden köprüye ihtiyaçları yok. Trafik sorunumuz da yok tabii.
SilBelki bazı kayısı çekirdeklerini gömüp zor günler için saklarlar. Ve unuttukları, yeni birer fide olarak bahçenizde yerini alır.
YanıtlaSilO gömme işini cevizde çok yapıyorlar. Dediğiniz gibi unutulanlar fidana dönüyor.
SilDoğada yaşayan her canlı birbiriyle hoşgörü içinde yaşar. Doğal kurallar olsa da, bazı kaçamaklar olur. Sinçapların ve kuşların ağaçlardaki meyveleri toplama hakkı olsa gerek. Bazen bu sınırı da aşabilir. Kirpilerin, köstebeklerin, kaplumbağların bahçelerdeki sebzelere dadandığı gibi. Bazen bir karınca onrdusu bir ağacı sarabilir ve istila edebilir. Yapacak bir şey yok. Ancak onları öldürmek yerine kış kış diyebilir ve onları oradan kovabilirsiniz. Karpuz ve bostan tarlasına eski kıyafetlerden maket yaparak, başı fötürlü korkuluk dikebilir kargaları korkutabilirsiniz. Mısır tarlasına dadanan onbinlerce sürü tarla kuşunu ürkütmek için boş havaya tüfek patlatabilir, boynunuza bir teneke asıp gün boyu mısır tarlasında benim çocukluğumdaki gibi teneke çalabilirsiniz.
YanıtlaSil.....
Bir de milyarlarca çekirge bir olup sürü halinde bir kıtadan bir kıtaya uçabilir, bütün İzmir ovasındaki meyve, sebeze ve bitkileri silip süpürebilir. Buna da doğal afet diyoruz. Allah korusun nasıl bir önlem alabiliriz ki!..
....
Velhasıl sincapları severim, karıncaları, kargaları ve tosbaları da. Buna rağmen bostan kurkuluğu da yaptım diyebilirim. Mizahımız da olsun ki bütün günlerimiz bayram sevinci gibi yüzümüz gülsün. Tebessüm içinde kalalım.
Bize burada en çok zarar veren hayvan sincap ve domuz. Bahçenin etrafını çitle çevirdikten sonra bir de insan kokusuna yanaşmama özelliğinden dolayı domuzlardan kurtulduk. Mamafih sincap her delikten giriyor. Günün her saatinde burada, ağaçların üzerinde sincap görme olasılığınız var. Eskiler cevizleri kurtarmak için av tüfeği ile vururlarmış. Biz kıyamıyoruz ama yarısını da götürüyorlar:)
SilDualarınıza canı gönülden katılıyorum.
Güzel blogunuzu yeni keşfettim, sevgiler ve iyi bayramlar!!
YanıtlaSilİltifat ediyorsunuz efendim:) Teşekkür eder, iyi bayramlar dilerim ben de size...
SilBizim armutlara da kuşlar dadandı :) Artarsa tadına bakacağız.
YanıtlaSilGeçen sene kayısı ve kirazları kuşlar yemişti. Bu sene nöbeti sincaplar aldı. Artık bize ne bırakırlarsa o nasibimiz:)
Sil