Sahra çalısı dayanamadı, hemen paylaşmak istedi. Aşk acısının şiddetiyle terk-i diyar eylemiş Çöl Çiçeği'nden ayrı düşmüştü. Sadece o değil, Afrika dahil, bütün sevenleri ondan gelecek haberi bekliyorlardı. 2 Temmuz çok önemli bir gündü. Sahra Sulh Hukuk'ta ilk duruşma günü.
Geç kalkacağını düşünüp öğle saatlerinde aradı Çöl Çiçeğini. Telefon uzun uzun çaldı, cevap veren olmadı. Hiç şaşırtmamıştı bu cevap vermeyişler Sahra Çalısını. Demek ki, daha çekeceği kederli günler vardı. Aklına mesaj atmak geldi. Mesaj kutusunun üzerinde son görünme saati 05.50 yazıyordu. Tamam dedi, kendi kendine. Belli ki geceyi gündüz etmiş yine.
Merak ediyordu bir yandan. Bir mesaj yazdı. "2 Temmuz ne oldu? DBE de merak ediyor." DBE'yi ayrı sever, yazılarında hep kendini bulurdu. Sahra Çalısı ümitlendi birden. Kendisine cevap vermese bile DBE'yi cevapsız bırakamazdı.
Yarım saat sonra mesaja cevap geldi.
"İçimdeki kangreni attım, beni zehirleyen suyumdan kurtuldum."
Mesajın sonuna bir de gülen surat emojisi eklemeyi unutmamıştı.
"Sevindim, rahatlamış görünüyorsun. Hayırlısı olsun, bunu kutlamak gerek" diye bir cevap verdi Sahra Çalısı.
Çöl Çiçeği, "Her şeyi anlatcağım, Çöl Çiçeği artık tamamen özgür." diye gönderdiği mesajın arkasından bir tane daha yolladı.
"En kısa zamanda kutlayalım, bana bu zor günümde destek olanlar sayesinde huzura kavuştum."
Sahra Çalısı habere çok sevinmişti ama yaraların sarılması zaman isterdi. Çöl Çiçeği henüz genç nasıl olsa, kısa zamanda toplar kendini, yeni bir aşka açar yelkenlerini, ona su mu yok diye düşündü. Önemli olan belirsizliğin ortadan kalkmasıydı. Şimdi önünde upuzun bir yol onu bekliyordu. Yaşadıklarını önemsiyor, değerli buluyordu Çöl Çiçeği. Oysa Sahra Çalısı, onun yaşadıklarından ders alacağını boş yere bekliyordu.
iyi haber gibi duruyor, hayırlısı :)
YanıtlaSilBence de, dur bakalım dokuzuncu bölümde detayları öğreniriz:)
SilDBE hep onu düşündü 2 temmuzda, iyi ki sizin vassıtanızla haber alabildim. Ders demişsiniz ya, belki de ders budur; "ne güzel, ne çok, ne sınırsız sevebiliyormuşum diyebilmek. Eninde sonunda bir gün "ama peki ben, asıl ben ne istiyor" diyor insan.. Sanırım Çöl Çiçeği de tam bu sorunun arifesinde şu an. Umarım yolu açık olur, ondan ara sıra haber almak ne iyi olur.... Çok sevgilerimi iletiniz...
YanıtlaSilAslında ayakları yere basıyor, hem kendini hem de karşısındakini gayet iyi tanıyor. Buna rağmen duygularının esiri olmuş. Başka bir su bulacak kendine mutlaka. Eminim ki yine aynı tutkuyla bağlanacak. Artık bundan sonra önemli olan suyun kalitesi. Yoksa işi yine yaş. Olur, iletirim:) O zaten bu yazıyı ve yorumları muhtemelen okuyordur:)
Sil